Goed achterlaten begint met goede voorzorg

Goed achterlaten begint met goede voorzorg

“Het is alweer 1,5 jaar geleden, maar ik mis haar nog elke dag”. Henk begint te vertellen over de laatste dagen, over het afscheid van zijn vrouw. Een traan verschijnt in zijn oog, het gemis is groot.

Tijdens har ziekteproces is hij gaan nadenken. Er werden toen zoveel keuzes gemaakt die mogelijk niet haar eigen keuzes waren. Wat zou hij nou graag willen als hij ziek wordt? Hoe moet zijn uitvaart er uitzien? Maar vooral ook: waarmee zadelt hij zijn kinderen op? Hij heeft ervaren dat het belangrijk is dat er plaats is voor het verdriet en voor elkaar. Het laatste dat Henk wil is dat zijn kinderen zich zorgen moeten maken over de erfbelasting en het geregel van de rompslomp, zoals hij dat zelf zo mooi zegt.

Henk heeft mij gevraagd een overzicht te maken van alles wat hij heeft en hoe hij over bepaalde zaken denkt. Een Levensdossier. Daarnaast wil hij graag dat ik ervoor zorg dat alles gaat zoals hij dat graag wil. Met zijn kinderen kan hij hier niet zo goed over praten, hij wil ze hier niet mee belasten. Daarnaast wonen ze niet om de hoek, dus hulp vragen doet hij eigenlijk niet graag.

We starten met een blanco pagina en ik laat hem praten. Hoe hij zou willen dat zijn laatste dagen gaan? Wat is belangrijk voor hem en hoe hij kijkt naar bepaalde zaken? Familiestukken die aan een specifiek persoon moeten worden nagelaten en de personen die gebeld moeten worden in geval van nood. Maar ook wordt besproken hoe hij het absoluut niet zou willen.

Al gauw blijkt dat ik met een man aan het praten ben die erg graag filosofeert. Elke keuze die Henk maakt is gemaakt vanuit een bepaalde gedachte. Zo is er bijvoorbeeld wat terug te vinden uit de leer van Buddha of uit een gedicht dat hij heeft gelezen en hem geraakt heeft.

We kunnen hier uren over praten.

In een volgend gesprek nemen we door wat er op dit moment al geregeld is. Is er een testament, levenstestament? Wie is er benoemd, wat ligt er vast?

Het blijkt dat er wel een testament is, maar nog geen levenstestament. We nemen door waarom het wel of waarom het niet noodzakelijk is om alsnog een levenstestament op te maken. Omdat Henk een koophuis heeft en de financiën niet aan zijn kinderen over wil laten, wil hij graag dat ik zijn financiële zaken ga behartigen op het moment dat hij het zelf niet meer kan. Met betrekking tot de medische beslissingen is het wel prettig dat de kinderen daarin mogen beslissen. Zijn wensen staan genoteerd in het levensdossier en bij twijfel kunnen ze natuurlijk altijd bij mij terecht.

Het testament nemen we door aan de hand van de eerder besproken wensen. Klopt het nog zoals destijds is vastgelegd? Omdat Henk graag wil dat ik de afwikkeling van zijn nalatenschap voor mijn rekening neem, laten we het testament op dat vlak aanpassen.

De tijd vliegt weer voorbij en we maken een afspraak bij de notaris. Zodra alles ook juridisch is vastgelegd heeft Henk weer rust;

“Wat ontzettend fijn dat je me hebt na laten denken over wat IK graag wil.”

Suzan van de Vorst
Fonckle Nazorg